Argazkia: Labayru Fundazioa
arren Eu
1 mend. kontzes.
Aurrean partizipioa edo aditz jokatua -(e)n menderagailuagaz dauela.
Goizetik etorri arren, ez deutso ardura: Aunque tenga que venir temprano, no le importa. (bizk)
Gure antzera egin dozun arren, geurea arean hobeto dago: A pesar de que lo hayas hecho parecido a nosotras, el nuestro está un poco mejor. (bizk)
Zuk egin ez arren, neuk egingo dut: Aunque tú no lo hagas, lo voy a hacer yo. (bat)
2 mend. kaus.
Aditz-izenari loturik.
Bera ikusi ez egitearren, edozer emongo neuke: Daría cualquier cosa por no verle. (bizk)
sin -gaitik
3 lokail.
por tanto, así pues, pues.
Adio, arren, jauna.
Honela ikasiko duzu, arren, jakin behar duzun guztia: Así pues, vas a aprender todo lo que tienes que saber. (bat)
sin beraz
4 interj.
Ez ezazu arren horrelakorik esan: Por favor, no digas eso. (bat)
Arren eta arren eskatzen zion lurrean belaunikaturik: Le pedía por favor una y otra vez arrodillado en el suelo. (bat)
Mesedez eta arren!: ¡Por favor!
sin mesedez, otoi
5 iz.
Niri arrenik egin beharrik ez daukazu: A mí no me tienes que suplicar.
Nire arrena onartu eizu: Acepta mi súplica. (bizk)
sin erregu, eskari
6 partik.
ojalá.
Arren jagiko ez al da datzan tokitik! (bizk)
sin oxala, al (bizk)/ahal (bat), agian
7 iz.
Harek bota zituan birao eta arrenak: ¡Qué juramentos y maldiciones echó! (bizk)