Argazkia: Labayru Fundazioa
diablo Es
1 s.m. Espíritu maligno
deabru, demonino/demonio, gaizkin, etsai, aingeru | espiritu txar (tb. con gaizto), parte txarreko (frec. en plur.).
2 s.m. (con mayúsc.) El demonio
Deabru, Demonino/Demonio, Txerren (frec. indet.), Gaizkin, Etsai, Adu; euf Galtzagorri, Prakagorri, Buztangorri, Kapagorri, Bestemutil, Hiruadarreko, Matxingorri, Sulezako/Suleizeko.
3 s.m. (fig.) Persona astuta
demonino/demonio, deabru; taimado azkar, zuhur; malvado gaizto, oker, maltzur.
4 s.m. (col.) Con valor interrogativo y exclamativo; vacío de significado, refuerza la intención despectiva
¿Qué diablos has hecho con ello?: Ze deabru egin dozu berorregaz?
¡Por fin llega el autobús del diablo! ¡Ya era hora!: Hemen da autobus bedeinkatuori! Ordua izan dau, ba!