Argazkia: Labayru Fundazioa
eleizgizon (bizk) elizgizon (bat) Eu
1 iz.
clérigo, eclesiástico, hombre de la iglesia.
Eleizgizona zan eta besteen zerbitzurako prest egoan beti: Era clérigo y siempre estaba al servicio de los demás. (bizk)
sin abade, apaiz
2 iz.
devoto.
Sarritan ikusten genduan eleizan; eleizgizona zan benetan: Lo veíamos a menudo en la iglesia, era devoto de verdad. (bizk)
sin eleizarako (bizk)/elizarako (bat), eleizazale (bizk)/elizazale (bat), eleizarati (bizk)/elizarati (bat), eleizako (bizk)/elizako (bat)