gauza izan
1 ad. lok., ad. da
ser capaz (de), estar capacitado (para); ser apto.
Beti -t(z)eko edo -rako osagarriagaz.
Ni bakarrik ez naz gauza hori egiteko: No soy capaz de hacerlo solo. (bizk)
Edadekoa izan arren, gauza da beharrerako: Aunque tenga cierta edad, está capacitado para trabajar. (bizk)
Hauts eginda dago, ezertarako gauza ez dela geratu da: Está hecho polvo, no es capaz de hacer nada. (bat)
2 ad. lok., ad. da
ser válido.
Bera bagarik ez da gauza damu hori. (J. M. Zabala) (bizk)
Ez dirala gauza euren konfesinoak. (J. M. Zabala) (bizk)
