Labayru Hiztegia

DICCIONARIO
LABAYRU DICCIONARIO
FRASEOLÓGICO
Argazkia: Labayru Fundazioa
Comentarios y sugerencias
jabetu (bat) jaubetu (bizk) Eu
1 ad. da
apropiarse, adueñarse, apoderarse.
Geurea zenaz jabetu gara.
Inoren ondasunez jabetu nahi dute.
sin jaube egin (bizk)/jabe egin (bat), eskuperatu, bereganatu
2 ad. dau
hacer dueño, dar la propiedad.
Hil eta gero jabetu ninduen bere etxea zenaz.
sin jaundu
3 ad. da
comprender, entender.
Irakasleak erranikoaz jabetu da.
Ez dakit zuk esandakoaz ongi jabetu naizen.
sin ulertu, aditu
4 ad. da
darse cuenta, apercibirse.
Bat-batean bere edertasunaz jabetu zen.
Horretaz jabetu naiz.
sin igarri, konturatu, erreparau/erreparatu, kargutu, ohartu
5 ad. jako
amparar, cuidar, proteger.
Jabe bekit zure izen santua.
sin zaindu, babestu, kargu hartu
6 ad. jako
responder, avalar, ayudar.
Gizon horrek zor handiak egin ditu, baina aita jabetu zaio.