Argazkia: Labayru Fundazioa
erpin Eu
1 iz.
punta, extremo.
Behatzen erpinak ukutzen zituen eskuekin: Se tocaba la punta de los dedos del pie con las manos. (bat)
Makilaren erpinean eztena jarri zuen: Puso el aguijón en la punta del palo. (bat)
sin punta, mustur (bizk)/mutur (bat)
2 iz.
cumbre, cúspide, cénit.
Mendiaren erpinera heldu zan: Llegó a la cumbre del monte. (bizk)
Euskal eleberrigintzaren erpina: La cumbre de la novelística vasca. (bizk)
Eguzkia bere erpinera heltzen danean: Cuando el sol llega a su punto más alto. (bizk)
3 iz. Mat.
Angeluaren erpina: Vértice del ángulo.
4 adj.
lugar alto y costanero.
Leku erpina zan: Era un lugar alto. (bizk)