Labayru Hiztegia

goi Eu

1 iz.

alto, parte superior; altura.

Goietan edurrik ez badago, zelan egongo da hemen?

Goiko etxebizitzan bizi da.

sin gainekalde (bizk)/gainalde (bat), goikalde (bizk)/goialde (bat), goiti, gaindegi, goiburu

2 adj.

alto -ta, superior.

Bertuterik goienak daukazuz.

Zeru-goiena baino gorago igon eban.

sin altu, garai, eraiki

3 iz.

techo.

Etxe honek goiak daukaz garbitzeko oraindino.

Gaur amaitu dabe goia.

sin sabai

4 iz.

firmamento, cielo.

Zenbat izar eder eta distiratsu goi zabalean!

Goian argitasuna nabari zan asagotik.

sin zeru, hedoi

5 iz.

cielo, gloria, paraíso, empíreo.

Goiko bizitzaren esperantzan.

esr Goi gorri, haizea eta euri.

sin zeru