Labayru Hiztegia

gose Eu

1 iz.

hambre.

Goseak estututa jan ebezan ogi-zati hareek.

Goseak ez du txantxarik.

Gosea hilteko eta egarria kentzeko.

esr Jose, jan eta beti gose.

esr Goseak lagun onik ez: El hambre es mala consejera.

esr Goseak begia argi: El hambre es tan maestra, que hasta a los animales adiestra.

esr Gosea baino begia luzeagoa!; gosea baino begia handiagoa!: Tener los ojos más grandes que el estómago.

sin jangura, asegale, janiza, jangale, jan-nahi

2 iz.

deseo, ansia, avidez.

Zekena beti on gose.

Diru goseak hondatu eban.

Batzuek beti dute gaitzerako gosea.

sin zalekeria, irrika, egarri, garramura, irrits, izakari

3 adj.

hambriento -ta; con hambre, ávidamente.

Izango dira goseak eta aseak.

Goseari jaten eman.

esr Oilo gosea kantari, neska gosea dantzari. (Herrikoa)

esr Txerri goseak ezkurra amets: Desea el calvo tener pelo y parecer bello. (Herrikoa)

esr Lur goseak uztarik ez. (Herrikoa)

4 adj.

ambicioso -sa, codicioso -sa.

Gose hutsa da: Es puro avaro -ra.

Gizon goseari ondorengo hondatzaileak.

sin gutiziatsu

5 adj.

pobre, seco -ca, estéril.

Hemen lur lehor eta goseak ugari dagoz.