Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

inflamar Es: 1 vb. prnl. Hincharse

handitu, putzitu/puztu, harrotu, astindu, han(pa)tu, haizetu/haizatu (de aire).

Me torcí el tobillo y se me inflamó: Oinbitorra bihurtu neban eta handitu egin jatan.

: 2 vb., vb. prnl. Arder

sutu, gartu, sugartu, erre (quemar); encender eraxegi/i(ra)zeki, izetu; // sólo [vb.] -(r)i su(a) emon/-(r)i su eman; sólo [vb. prnl.] suak | su hartu, sutan ipini | jarri | parau/paratu, sutan egon.

La chispa ha terminado por inflamar el hidrógeno: Su-pindarraren eraginez hidrogenoak su hartu du; txinpart horrek sua emon deutso hidrogenoari.

: 3 vb., vb. prnl. (fig.) Estimular

berotu, sutu, gartu, biztu/piztu; turbar asaldatu, az(t)orau/az(t)oratu, turdidu, durduzatu, zorabiotu/zorabiatu, nahastau/nahastatu; // sólo [vb.] -(r)i eragin, erauzi; sólo [vb. prnl.], estar lleno de erreta | jota | gogaituta egon, mazka-mazka eginda egon.

Su dulce aliento inflamaba mis deseos de amor: Haren arnasa gozoak asaldatu egiten zituen nire maitasun-minak.

Se inflamó de rabia y se vengó: Amorruak erreta egoan eta bengau egin zan.