Labayru Hiztegia

kili-kolo Eu

1 iz. (col.)

balanceo, tambaleo, oscilación.

Kili-kolo txikia igarten jako.

Mahaia kili-kolo dago.

sin zabu, kulunka

2 adb.

oscilante, vacilante, inseguro -ra, poco firme.

Ez da erabagidun gizona, kili-kolo dabil beti.

Teilatuko harri horreek kili-kolo dagoz, baten bati buru ganera jausteko arriskuan.

sin obuan

3 adb.

débil, escaso de salud.

Istripua izan ebanetik, kili-kolo dabil.

Aspaldion kili-kolo dabil, hazurretako mina dala-ta.

sin guztia beharrean, makal, kilin-kalan

4 adb.

regular.

Kili-kolo egin dot esaminea.