Argazkia: Labayru Fundazioa
marchitar Es
1 vb., vb. prnl. Ref. a plantas, ajar
zimeldu, igartu/ihartu, idortu, maskaldu, umeldu, histu, mastrikatu, uxaldu; // sólo [vb. prnl.] zapuztu, anbotu (ref. al trigo); ref. a árboles ireskatu, hirotu, ardaitu.
La flor se ha marchitado: Lorea igartu egin da.
2 vb., vb. prnl. Enflaquecer o debilitar
zimeldu, igartu/ihartu, indargatu/indargetu, indarbakotu/indargabetu, makaldu, ahuldu, moteldu, erkindu, mengeldu, argaldu; // sólo [vb. prnl.] mekotu, flakotu/flakatu.
La enfermedad le ha marchitado mucho: Gaixotasunak asko makaldu du.