Argazkia: Labayru Fundazioa
mirar Es
1 vb. Fijar la vista
[-(r)i] begiratu | aditu | behatu | so egin.
Se levantó de la cama, abrió la ventana y miró al cielo: Ohetik jagi, leihoa edegi eta zerura begiratu eban.
2 vb. Buscar o indagar
begiratu, aditu, -(r)i so egin.
Mira en el armario de mi habitación: Aditu eizu nire logelako armairuan.
3 vb. Registrar
begiratu, goitik behera aztertu | arakatu | miatu.
La policía miró el maletero detalladamente: Poliziak goitik behera arakatu eban maletategia.
4 vb. Considerar
kontuan | gogoan hartu (tb. con euki/eduki e izan).
En las oposiciones se mira mucho la experiencia: Oposizioetan oso kontuan izaten dute esperientzia.
5 vb. Estar orientado hacia
aldera egon, emon/eman.