Argazkia: Labayru Fundazioa
aburridu (bizk) aburritu (bat) Eu
1 ad. dep., ad. da, ad. dau
aburrir(se); hartar(se), hastiar(se).
Aburridu dot hemen, banoa etxera: Me he aburrido, me voy a casa. (bizk)
Zeugana dator, aburridu da-eta bakarrik egoten: Viene a donde ti, ya que se ha aburrido de estar solo. (bizk)
Aburriduta gagoz holakoak entzuten!: ¡Estamos hartas de escuchar eso! (bizk)