Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

gogaitu Eu: 1 ad. dep., ad. da, ad. dau

aburrir(se); hartar(se), hastiar(se).

Txikitxua da eta geldirik atoan gogaitzen da.

Zure arazoakaz gogaituta naukazu.

Hainbat gogaitu nintzan arratsalde guztian gauza bera entzuten.

Gogaitu dot eta banoa.

Ez dok gogaitu hondino?

Laster gogaituko dira alkarregaz egoten.

sin abrozidu, aspertu, gogait egin, aburridu, nekatu, enoatu

: 2 adj.

pesado -da, peste.

Ume gogaitua.

Txarri gogaituori!

sin gogaikarri, astun