Euskera
Gaztelania
Labayru Hiztegia
LABAYRU
HIZTEGIA
HIZTEGI
FRASEOLOGIKOA
Eu
Es
Eu
Es
Es
Eu
Argazkia: Labayru Fundazioa
Iruzkinak eta proposamenak
orratz
Eu
1
iz.
aguja
.
Sarritan konposizinoko bigarren elementua dala.
Puntua egiteko orratzak hartu zituen, baleki bezala.
Erlojuaren orratzak hamabietan dagozanean joango gara.
Orratzetik harako soinekoak daroazuz burutik behatzetara
:
Llevas vestidos recién hechos de la cabeza a los pies.
esr
Orratzak mundu oro du beztitzen, eta da bera biluz gelditzen
:
La aguja viste a todos y ella está desnuda.
(A. Oihenart, Prov. 380)
esr
Orratzak baino hariak luzeago behar du izan
:
A cualquier dolencia, es remedio la paciencia.
(A. Oihenart, Prov. 703)
2
iz.
alfiler
.
Jantzi-barrena orratzakaz helduko deutsut gero nondik josi jakiteko.
sin
iskilinba
3
iz.
flecha
,
saeta
.
sin
gezi
,
zagita
4
iz.
germen
.
Ref. a las plantas.
Gariorratz; Galorratz.
5
iz.
roca afilada
.
Orratz hartarik haran guztia ezagun da.
6
iz.
Zool.
(Belone belone)
pez aguja
.
sin
akula
7
iz.
raíz
,
cañón
.
Ref. al pelo, vello, plumas, etc.
Luma-orratza
:
cañones de plumas.
Horri loturiko hiztegi-sarrerak
orratz burudun
orratz
burudun
1
iz.
alfiler
.
orratz magnetiko
orratz
magnetiko
1
iz.
brújula
.
Orratz magnetikoa motxilan sartu eta bere bidean jarraitu zuen
:
Metió la brújula en la mochila y siguió su camino.
(bat)
orratz-bedar
orratz
-bedar
1
iz.
Bot.
clase de hierba que sale en forma de alfileres
,
abunda en los lugares altos y sirve de alimento para el ganado
.
orratz-begi
orratz
-begi
1
iz.
ojo de la aguja
.
Orratz-begia bestean da estua zeruko atea.
orratz-buru
orratz
-buru
1
iz.
cabeza de alfiler
.
orratz-lan
orratz
-lan
1
iz.
costura
,
bordado
,
trabajo hecho a aguja
.
Esku onekoa da orratz-lanak egiteko.
orratzerik | orratzetik harako
orratz
erik |
orratz
etik harako
1
adj. lok.
recién confeccionado
.
Ref. a ropas y vestidos.
2
adb. lok.
de punta en blanco
.
Orratzerik harako soinekoez jantzita ibiltzen da beti hori
:
Siempre anda vestida de punta en blanco.
(bat)
orratzetara
orratz
etara
1
adlag.
Jok.
(jugar) a los alfileres
.
orrazka
orrazka
1
adb.
Jok.
(jugar) a los alfileres
.
Ref. al juego infantil.