Labayru Hiztegia

DICCIONARIO
LABAYRU DICCIONARIO
FRASEOLÓGICO
Argazkia: Labayru Fundazioa
Comentarios y sugerencias
azal Eu
1 iz.
envoltorio, superficie exterior.
Hartu galburua, atera aleak eta kendu ganeko azala.
sin gainekalde (bizk)/gainalde (bat)
2 iz. Anat.
piel, pellejo.
Eguzkiak erreta azala jausten hasi jako.
sin narru, larru, azalprintz
3 iz.
corteza, piel, pellejo. Ref. a árboles, frutas, etc.
Sagarra, azal eta guzti jaten dau.
Banana-azala zapalduta jausi egin zeintekez.
Arbolearen azalean idatzi ebezan euren izenak.
sin kortika
4 iz.
superficie del agua, tierra, etc.
Egin dauen euriak lurrazala baino ez dau busti.
Portuan egiten genduan txonbo uretara eta batzuk begira egoten ziran noiz urtengo azalera.
5 iz.
funda.
Izarak eta burukoaren azala garbiak eta dotoreak ziran.
6 iz.
capa.
Orea laban sartu eta larregi erreten bajatzu, ganetik azal gogorra geratuko jako.
7 iz.
aspecto externo, apariencia.
Azalez eder badirudi ere, barrutik ustelduta dago.
sin itxura
8 adj.
poco profundo, superficial, llano -na.
Plater azala: Plato llano.
Ura azal dagoan lekuan ibili badaezpadan.
Gogoeta azalegiak dira horreek; sakonera jo behar da.
sin azaleko
9 iz. (kolok.)
cara dura, desfachatez, descaro, poca vergüenza, morro.
Hori da azala hori!: ¡Qué jeta!
Kopetan zazpi azal ditu horrek.
sin arpegi (bizk)/aurpegi (bat), bekoki
10 iz.
cáscara dura, corteza.
Arrautza-azalak sastarretara bota.
sin oskol, mokol, kaskal, kusku
11 iz.
portada, cubierta de un libro.
Azal dotorea jarri deutsie liburuari.
Narruzko azala dauka gaur erosi dodan liburuak.
12 adj.
notorio -ria, evidente, público -ca.
Azal dabil horren famea: Es pública su fama.
sin nabarmen
13 iz. Geol.
corteza.
sin lurrazal