dar pie
1 loc. vb.
-(r)i aukerea emon/-(r)i aukera eman, -(r)i bide(a) emon/-(r)i bide eman, -(r)i lekua emon/-(r)i leku eman, -(r)i aurrerabidea emon/-(r)i aurrerabidea eman, -(r)i alde-bideak emon/-(r)i alde-bideak eman, -(r)i hizpidea eman (para hablar).
Eso me da pie a decirte todo lo que yo quiera: Horrek zuri gura dodan guztia esateko bidea emoten deust. (bizk)