Argazkia: Labayru Fundazioa
rendir Es
1 vb. Vencer
No pararemos hasta rendir al enemigo: Etsaiei irabazi arte jarraiko dugu.
2 vb. Dar fruto
beharra atera, etekina emon/etekina eman, etekina atera, etekina ekarri, emon/eman, errendimentua euki/errendimendua izan.
No rinde porque está cansado: Ez dau beharrik ateraten, kantsauta dago eta.
3 vb. Dar
emon/eman, egin; ofrecer eskaini, opatu, opaldu, -(r)i opetsi.
Rendir cuentas: Kontuak emon/Kontuak eman.
Rendir honores: Ohoreak egin.
La afición rindió un largo aplauso al equipo: Zaleek txaloaldi luzea eskaini zioten taldeari.
4 vb., vb. prnl. Cansar o fatigar
nekatu, kantsau/kantsatu, eten, ahitu, trenkatu; // sólo [vb.] -(r)i nekatu eragin, -(r)i kantsau eragin/-(r)i kantsatu eragin; sólo [vb. prnl.] eiho/eho, adikatu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Este trabajo rinde a cualquiera: Lan honek edonor nekatzen du; behar hau eginda edonor kantsetan da.
5 vb., vb. prnl. Someter a la voluntad de alguien
errendidu/errenditu; // sólo [vb.] -(r)i makurrarazo/-(r)i makurrarazi (tb. en vizc. makurtuazo), -(r)i burua makurtu eragin, -(r)i makurtu eragin, bere esanetara euki/bere esanetara izan (precedido de gen. reflexivo), bere esanetara ekarri (precedido de gen. reflexivo); sólo [vb. prnl.] etsi, amore emon/amore eman, amore egin, burua makurtu, makurtu, fig jausi, erori.
A pesar de ser menos, no se rindieron: Gutxiago izan arren, ez zuten amore eman.
Lo tiene rendido a sus pies: Bere esanetara dauka, txotxolotuta garbi.