Labayru Hiztegia

itsutu Eu

1 ad. da, ad. dau

cegar(se), privar del sentido de la vista.

Ezbehar batek itsutu eban.

Argi gehiegiak begiak itsutzen ditu.

2 ad. da, ad. dau (irud.)

cegar(se), ofuscar(se), obcecar(se), deslumbrar(se).

Halan bizi dira asko euren harrotasunean itsuturik.

Emaztegaiaren diruak itsututa ezkondu zen.

esr Ditxa onak, nola baita bera itsu, hari darraizkionak itsutzen ditu: La fortuna es ciega y no sabe con quien juega. (A. Oihenart, Prov. 116)

sin obsesionau/obsesionatu

3 ad. da, ad. dau (irud.)

deslumbrar(se).

Beste kotxe baten argiak itsuturik jausi zan errekara.

4 ad. da

desaparecer de la vista.

Lainoetan gora eta gora, azkenean itsutu egin zan guretzat eta ez genduan gehiago ikusi.

Eta orduan itsutu zan Txerren.

sin desagertu, itzali

5 ad. da

aficionarse ciegamente.

Horrelako lekuetan itsutu egin dira joko eta apustuak egitera.