Labayru Hiztegia

urratu Eu

1ad. dau

rasgar, romper, quebrar, desgarrar, deshacer, descoser.

Jantzia urratuta ekarri eban etxera.

Ez eten, ez urratu: Ni chicha ni limonada.

sin zarrastatu, zarratatu, tarratatu, zartau/zartatu, tarrat egin

2ad. dau

arañar.

Sasitza ondotik pasaukeran, besoa urratu eban.

Bernea urratu eban autoak ikutu bat eginda.

sin karramixkatu

3ad. dau

apuntar, despuntar.

Argia urratu dau: Ha despuntado el día.

Eguna urratu orduko irten ziren etxetik.

4ad. dau

romper, roturar la tierra.

Goldeagaz lurra urratu dabe.

5ad. dau

infringir, quebrantar, vulnerar, incumplir. Esp. ref. a leyes y contratos.

Horrexek urratzen du legearen lehenengo mandamentua.

sin hausi (bizk)/hautsi (bat), kolpatu

6iz.

arañazo, desgarrón.

Urratua egin dot soinekoan.

Itzelezko urratua eukan bekokian.

sin urrakada, urradura, zarrastada, zarrasta, zarramazka, harramazkada

7iz.

grieta, hendidura.

Hormak urratu handia dauka.

sin arrakala, arraildura, arrail, pitzatu, pitzadura, kraskaila

8iz.

labor ligera.

Urratu bat emon deutsagu lurrari: Hemos labrado la tierra ligeramente.

9adj.

resuelto -ta.

Ez dago hori baino pertsona urratuagorik.

sin didako

10ad. da

morir de algo, experimentar un sentimiento muy intenso.

Enbidiagaz urratuta dago: Está muerto de envidia.

Negarrez urratuta: Llorando hasta la extenuación.

11iz.

desolladura.