Labayru Hiztegia

urratu Eu

1 ad. dau

rasgar, romper, quebrar, desgarrar, deshacer, descoser.

Jantzia urratuta ekarri eban etxera.

Ez eten, ez urratu: Ni chicha ni limonada.

sin zarrastatu, zarratatu, tarratatu, zartau/zartatu, tarrat egin

2 ad. dau

arañar.

Sasitza ondotik pasaukeran, besoa urratu eban.

Bernea urratu eban autoak ikutu bat eginda.

sin karramixkatu

3 ad. dau

apuntar, despuntar.

Argia urratu dau: Ha despuntado el día.

Eguna urratu orduko irten ziren etxetik.

4 ad. dau

romper, roturar la tierra.

Goldeagaz lurra urratu dabe.

5 ad. dau

infringir, quebrantar, vulnerar, incumplir. Esp. ref. a leyes y contratos.

Horrexek urratzen du legearen lehenengo mandamentua.

sin hausi (bizk)/hautsi (bat), kolpatu

6 iz.

arañazo, desgarrón.

Urratua egin dot soinekoan.

Itzelezko urratua eukan bekokian.

sin urrakada, urradura, zarrastada, zarrasta, zarramazka, harramazkada

7 iz.

grieta, hendidura.

Hormak urratu handia dauka.

sin arrakala, arraildura, arrail, pitzatu, pitzadura, kraskaila

8 iz.

labor ligera.

Urratu bat emon deutsagu lurrari: Hemos labrado la tierra ligeramente.

9 adj.

resuelto -ta.

Ez dago hori baino pertsona urratuagorik.

sin didako

10 ad. da

morir de algo, experimentar un sentimiento muy intenso.

Enbidiagaz urratuta dago: Está muerto de envidia.

Negarrez urratuta: Llorando hasta la extenuación.

11 iz.

desolladura.