Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

larru (bat) narru (bizk) Eu: 1 iz.

piel, pellejo.

Azeriari larrua edeki, baina azturak ez.

Ez nuke egon nahi haren larruan.

sin narrumintz, larmintz, azal, larruazal

: 2 iz.

cuero.

esr Larrutik hedea: Del cuero la correa.

sin kopeta

: 3 iz.

estampa. Ref. a animales.

sin sail, satai

: 4 iz. (irud.)

cara, jeta.

sin arpegi (bizk)/aurpegi (bat), mosu (bizk)/musu (bat), abegi

Horri loturiko hiztegi-sarrerak

larru-apaintzaile

larru-apaintzaile

1 iz.

curtidor -a.

sin narrugin (bizk)/larrugin (bat)

larru-denda

larru-denda (bat) narru-denda (bizk)

1 iz.

peletería.

sin narrutegi (bizk)/larrutegi (bat)

larru-dendari

larru-dendari (bat) narru-dendari (bizk)

1 iz.

peletero -ra.

larru-has

larru-has

1 adb.

desnudo -da, en cueros.

Soineko arin honekin ibiltzea edo larru-has berdin da.

sin bilozik (bizk)/biluzik (bat), narrugorrian (bizk)/larrugorrian (bat)

larru-hutsean

larru-hutsean (bat) narru-hutsean (bizk)

1 adlag.

desnudo -da, en cueros.

sin bilozik (bizk)/biluzik (bat)

larru-hutsik

larru-hutsik (bat) narru-hutsik (bizk)

1 adb.

desnudo -da, en cueros.

Arropak kendu eta larru-hutsik sartu zen uretara: Se quitó la ropa y se metió completamente desnudo al agua. (bat)

sin bilozik (bizk)/biluzik (bat), narrugorrian (bizk)/larrugorrian (bat)

larru-ontzaile

larru-ontzaile

1 iz.

curtidor -a, peletero -ra.

sin narrugin (bizk)/larrugin (bat)

larru-saltzaile

larru-saltzaile

1 iz.

peletero -ra, comerciante en cueros.

larrua apaindu

larrua apaindu

1 ad. lok., ad. dau

curtir el cuero.

larrua berotu

larrua berotu (bat) narrua berotu (bizk)

1 ad. lok., ad. deutso

dar una paliza.

sin bero-bero egin

larrua jo

larrua jo (bat) narrua jo (bizk)

1 ad. lok., ad. dau

copular; hacer el amor.

sin untzea jo, txortan egin, txotxoka egin, txortea/txorta jo, jo

larrua kendu

larrua kendu (bat) narrua kendu (bizk)

1 ad. lok., ad. deutso

despellejar.

sin narrutu (bizk)/larrutu (bat)

2 ad. lok., ad. deutso (irud.)

arruinar, desplumar, despojar de bienes.

Zuhur ez bazabiltza horiekin, larrua ere kenduko dizute: Si no andas listo, te van a desplumar. (bat)

sin lumatu, aldekoagaz itxi/aldekoarekin utzi

larrua ondu

larrua ondu

1 ad. lok., ad. dau

curtir la piel.

Ardiaren larrua ondu eta alfonbratzat erabiltzen zuen: Curtía la piel de oveja para usarla como alfombra. (bat)

larruak uldu

larruak uldu (bat) narruak uldu (bizk)

1 ad. lok., ad. dau

curtir, depilar las pieles.

larrutan

larrutan (bat) narrutan (bizk)

1 adlag.

desnudo -da, en cueros.

sin bilozik (bizk)/biluzik (bat), gorri, narru-hutsik (bizk)/larru-hutsik (bat), narru-hutsean (bizk)/larru-hutsean (bat), narrugorrian (bizk)/larrugorrian (bat)

2 adlag.

copulando; haciendo el amor.

egin, ibili, jardun... lako aditzakaz.

larrutik ordaindu

larrutik ordaindu (bat) narrutik ordaindu (bizk)

1 ad. lok., ad. dau (kolok.)

pagar caro, costarle caro o salirle caro.

Bigarren gola sartzen ez genuen asmatu eta larrutik ordaindu genuen: No acertamos en meter el segundo gol y lo pagamos caro.

Larrurik ordainduko didazu!: ¡Me las pagarás!

sin narrutik pagau (bizk)/larrutik pagatu (bat)

larrutik pagatu

larrutik pagatu (bat) narrutik pagau (bizk)

1 ad. lok., ad. dau (kolok.)

pagar caro, costarle caro o salirle caro.

Larrutik pagatuko dituzu esandako gezur guztiak: Te saldrán caras todas tus mentiras. (bat)

sin narrutik ordaindu (bizk)/larrutik ordaindu (bat)

larruzko

larruzko (bat) narruzko (bizk)

1 izlg., adj.

de cuero, de piel.

Larruzko berokidun andre dotorea.