Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

entorpecer Es: 1 vb. Obstaculizar

[-(r)i] traba egin, [-(r)i] enbarazu egin, oztopatu, enpatxatu; cortar el paso [-(r)i] bidea(k) itxi, [-(r)i] bidea(k) ebagi/ebaki; impedir -(r)i galarazo/-(r)i galarazi, eragotzi, -(r)i itxi ez/-(r)i utzi ez.

La lluvia entorpece el tráfico y suele provocar accidentes: Euriak zirkulazioa oztopatzen du eta sarritan istripuak eragiten ditu. (bat)

Las prisas de última hora no hacían más que entorpecer mi trabajo: Akabuko orduan prisaka ibili behar izateak ez eustan ixten behar dan moduan behar egiten. (bizk)

sin dificultar

: 2 vb., vb. prnl. Hacer torpe

torpetu/dorpetu, baldartu, baldrestu, trakestu, trauskildu, narrastu, moteldu; frec. ref. a sentidos astundu, sortu, sorgortu, uzkurtu, turdidu (aturdir); atontar burua gogortu, tontotu, kokolotu; // solo [vb. prnl.] mututu, bagaitu, moldakaxtu/moldakaiztu, zurrundu, pataldu (debilitarse).

Con los años las personas se entorpecen: Urteakaz personea baldartu egiten da.