hincar el diente
1 loc. vb. Morder o comer
hagina sartu/hortza sartu, hagina ezarri, haginka egin/hozka egin, jatekoari oratu, jateari ekin, jateari heldu, hartu eta jan, hartu eta iruntsi/hartu eta irentsi.
No pude contener las ganas de hincarle el diente a tan apetecible manjar: Ezin jateko eder eta ahogozagarri hari hagina ezartzeko gogoari eutsi! (bat)
2 loc. vb. Acometer
-(r)i ekin, -(r)i heldu, -(r)i esetsi, -(r)i arpegia emon/-(r)i aurpegia eman, hasi.
Le hincaré el diente a este asunto en cuanto tenga todos los documentos en mis manos: Agiri guztiak eskuartean izan bezain laster helduko diot kontu honi. (bat)
Nadie se decide a hincar el diente al problema: Inor ez da azartzen arazoari arpegia emoten. (bizk)
3 loc. vb. Apropiarse
Trató de hincar el diente al dinero de sus abuelos, pero no lo consiguió: Aitita-amamen diruak beragandu gura izan ebazan, baina alperrik. (bizk)
