Argazkia: Labayru Fundazioa
jaubetu (bizk) jabetu (bat) Eu
1ad. da
adueñarse, apropiarse, apoderarse.
Anaia bien artean euken etxaldea, baina gero nagusia jaubetu zan.
2ad. dau
hacer dueño, dar la propiedad.
Bere senide ez zana jaubetu eban, etxekoak sor eta lor itxirik.
sin jaundu
3ad. jako
amparar, cuidar, proteger, hacerse cargo.
Ez ete jako horri ume koitaduorri inor jaubetuko.
4ad. da
sin ulertu, aditu
5ad. da
Bere gauzakaz jaubetu barik bizi da oraindino.
6ad. jako