Argazkia: Labayru Fundazioa
hondatu Eu
1 ad. da, ad. dau
hundir(se), abismar(se).
Bere lagun guztiakaz hondatu eta ito zan.
Lupetzan hondatu eban inork ez topetako.
sin hondoratu
2 ad. da, ad. dau
arruinar(se), destruir(se), echar(se) a perder; ocasionar grave daño.
Atsekabe hark bere osasuna hondatu zuen.
Denbora txarrak hondatu zituen gure planak.
Betiko hondatu dozu jantzi barria.
Autoa hondatuta daukagu.
3 ad. dau
Irabazi ahala hondatzen dute jokoan.
sin bota
4 ad. da
desaparecer, perder(se) de vista. Utilizado en narraciones tradicionales como prevención ante un ser mitológico o aparición de un ánima.
Onezko bahaiz, mintza hadi; gaiztokoa bahaiz, honda hadi.
Hau erranez hondatu zen agertua.
5 ad. da, ad. dau
empapar(se), mojar(se) del todo.
Umea errekara jausi eta goitik behera hondatu jaku.
Hondatuta zatoz; euria da, ala?
sin busti, blaitu
6 ad. da, ad. dau
echar(se) a perder, estropear(se).
Gaur be esnea hondatu jatzu.
Janariak beroaz hondatu egiten dira.
Soineko guztiak hondatu dituzu.