Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

nasaitu 2 (bizk) lasaitu (bat) Eu: 1 ad. da, ad. dau

aflojar(se), soltar(se); disminuir la tirantez.

Nasaitu egin behar dot garrikoa apur bat, betekada itzela egin dot eta.

Gonea nasaitu egin jat eta oin estutzen eroan beharra daukat.

Zapatak nasaitu egiten dira ibilian.

sin lasatu (bizk)/laxatu (bat), aserotu, askatu

: 2 ad. da, ad. dau

tranquilizar(se), desahogar(se), relajar(se), aliviar(se).

Nasaitu zaitez, gizona!

Abadeari dana kontau eta nasaitu egin zan gizajoa.

Ekarri deustazun barri horrek itzel nasaitu nau.

Hori entzun dauenean, barrua nasaitu jako.

sin artetu, baketu, trankildu, baretu, sosegau/sosegatu, emetu (bizk)/ematu (bat)

: 3 iz.

respiro, desahogo, alivio.

sin nasaitasun (bizk)/lasaitasun (bat), nasaibide (bizk)/lasaibide (bat)